Kluseczki leniwe to zdecydowanie jedno z moich ulubionych kulinarnych wspomnień z dzieciństwa. Mięciutkie, polane masłem i posypane bułką tartą z cukrem… Czasem zdarzało mi się jeść je we wrocławskich barze mlecznym Miś i choć były dobre, to w smaku wyczuć można przewagę mąki nad twarogiem. A to właśnie twaróg powinien grać pierwszy skrzypce w tym daniu. Wolałam więc robić – i faktycznie robiłam – je w domu. Rzadko bo rzadko, ale robiłam. Bo ja po prostu lubię ten smak :)
Z czasem jednak gdy wyeliminowałam ze swojej diety m.in. twaróg pojawiło się pytanie co z leniwymi? Przypomniałam sobie na szczęście, że już kiedyś robiłam podobne kluseczki z kaszy jaglanej. Tamto podejście nie do końca mnie jednak satysfakcjonowało więc spróbowałam zrobić je jeszcze raz. I tym razem wyszły dokładnie takie, jakie powinny być!
Składniki (3-4 duże porcje):
- 100g kaszy jaglanej (ugotować i ostudzić)
- pół szklanki mąki kukurydzianej
- 2 łyżki mąki ziemniaczanej
- łyżka syropu z agawy (można zamienić na miód lub syrop klonowy)
Wszystkie składniki blendujemy ze sobą. Masę (powinna być gęsta, ale miękka) przekładamy na stolnicę posypaną mąką, robimy kulkę (można dodatkowo podsypywać ciasto mąką* w trakcie wyrabiania, ale masa i tak będzie się trochę kleić do rąk – taka jej “uroda”), którą dzielimy na 3-4 części i z każdej z nich formujemy wałeczek. Każdy wałeczek spłaszczamy trochę dłonią i nożem dzielimy na mniejsze (3-4cm) kluseczki, które potem wrzucamy na gotującą się wodę. Gotujemy 2 min od wypłynięcia.
Ja podaję polane klarowanym masłem i migdałową “bułką tartą” (zmielone migdały” z cynamonem).
*ja podsypuję ciasto w trakcie wyrabiania mąką jaglaną lub ewentualnie kukurydzianą. Można tez użyć gotowego mixu bezglutenowego lub mąką pszenną, jeżeli używacie jej na co dzień w swojej diecie. Nie polecam podsypywania mąką ziemniaczaną, bo ze względu na swoje właściwości nie wiąże ona tak dobrze ciasta.
